giovedì 5 luglio 2007

La biola

"A jè barba Tavio"
A crioma intrand ‘d corsa ‘nte cà
dop avej campà i’eui darè ‘d cà.
"Ciamelo, felo veni ‘n sa"
a dis mama slargand ‘n mantil polit sla taola;
ma barba Tavio l’è già sparì:
nieite masnà soma pro ‘n doa l’è:
chiel l’è venù a fe na vira a cà.

Saosinoma pian pian, ‘ncaloma pa destorbelo:
barba Tavio l’è là con i so ricord masnà:
‘l nasou, ‘l pociolè, ‘l ciapè;
apres aosa i’eui a la biola
piantà sla riva dla balera con n’amborn e doi pin:
n’angol del Mel.

‘Ncantese dnans al maravije ‘d Nosgnor,
e pi tard ‘nte cà s’l canton d’n giornal
o sla carta da sucher
da na matita tirè fora sota i nosti eui:
n’arbo, ‘n caval, la testa d’n ciat…

‘N bel dì la biola l’ha tacà a butè ‘l fojie giaone,
pè l’ha posaie una dop’d l’aota: prima ca ariveisa l’aoton.
Nosgnor ‘t pariava ‘n post là ‘nt l’ciel.

Ciao barba Tavio,
vedroma pi nen la toa sessent darè ‘d cà.
Fin a l’ultim l’hai sempre sperà:
ma l’as pa faila a freghè la mort,
coma Carlina dla storia.
Ora ses andatne: ‘n pias pensete lassù ‘n paradis
Setà a descori con Magra, con Cribiolin, con Pin del Lou…

Ciao barba Tavio,
vardme co a mi ‘n post là a l’ombra dla biola.

Mario

Nessun commento: